درایر جذبی چیست؟
تصفیه هوا با استفاده از تکنیک های درایر جذبی
خشک کردن جذبی یک فرآیند شیمیایی است که در آن بخار آب به مواد جذب کننده متصل می شود. ماده جذب کننده می تواند جامد یا مایع باشد. کلرید سدیم و اسید سولفوریک اغلب استفاده می شود، به این معنی که احتمال خوردگی قابل تامل است. این روش غیرمعمول است و مستلزم مصرف بالای مواد جاذب است. نقطه شبنم تا حد محدودی کاهش می یابد.
اصل کار کلی درایرهای هوای خشک کردن ساده است. هوای مرطوب روی مواد جاذب رطوبت جریان دارد (مواد معمولی مورد استفاده عبارتند از سیلیکاژل، غربال های مولکولی و آلومینا فعال) و خشک می شود. هنگامی که بخار آب از هوای فشرده مرطوب به مواد جاذب رطوبت یا "دسیکن" تبدیل می شود، ماده خشک کننده به تدریج با آب جذب شده اشباع می شود.
بنابراین، مهم است که به طور منظم ماده درایر را بازسازی کنید تا ظرفیت خشک شدن آن را بازیابید. درایرهای هوای جذبی معمولاً با دو مخزن درایربرای این منظور ساخته می شوند. ظرف اول هوای فشرده ورودی را خشک می کند در حالی که ظرف دوم بازسازی می شود (مشابه عملکرد یک مولد نیتروژن). هر کشتی ("برج") هنگامی که برج دیگر به طور کامل بازسازی شد، وظایف خود را تغییر می دهد.
نقطه شبنم فشار معمولی (PDP) که این درایرها به آن دست می یابند -40 درجه سانتیگراد است که آنها را برای تامین هوای بسیار خشک مناسب می کند. 4 روش مختلف برای بازسازی ماده خشک کننده وجود دارد و روش مورد استفاده تعیین کننده نوع درایرجذبی است. انواع کم مصرف تر معمولاً پیچیده تر و در نتیجه خرید آنها گران تر است.
بازسازی ماده خشک کننده
درایرهای جذبی بازسازی شده ("درایرهای نوع بدون گرما") را پاکسازی کنید. این درایرها برای دبی هوای کمتر مناسب هستند. فرآیند بازسازی با کمک هوای فشرده منبسط شده ("پاک شده") انجام می شود و به حدوداً نیاز دارد. 15 تا 20 درصد از ظرفیت اسمی درایردر فشار کاری 7 bar(e).
درایرهای بازسازی شده با پاکسازی گرم. این درایرها هوای پاکسازی منبسط شده را با یک بخاری هوای الکتریکی گرم می کنند و جریان تصفیه مورد نیاز را به حدود 8 درصد محدود می کنند. این نوع 25 درصد انرژی کمتری نسبت به درایرهای نوع کمتر مصرف می کند.
درایرهای بازسازی شده دمنده. هوای محیط روی یک بخاری برقی دمیده می شود و با ماده خشک کننده مرطوب تماس می گیرد تا دوباره آن را احیا کند. در این نوع درایراز هوای فشرده برای احیای ماده خشک کننده استفاده نمی شود. بنابراین، مصرف انرژی 40٪ کمتر از درایرهای نوع کمتر است.
گرمای درایرهای فشاری (درایرهای "HOC"). در درایرهای HOC ماده خشک کننده با استفاده از گرمای موجود کمپرسور بازسازی می شود. به جای تخلیه گرمای هوای فشرده در پس کولر، از هوای گرم برای بازسازی ماده خشک کننده استفاده می شود. این نوع درایرمی تواند یک PDP معمولی 20- درجه سانتیگراد را بدون هیچ انرژی اضافه ای ارائه دهد. PDP کمتر نیز با افزودن بخاری های اضافی امکان پذیر است.
گرمای خشک کن های فشرده
جداسازی و زهکشی تضمینی آب میعان باید همیشه قبل از خشک شدن جذب انجام شود. اگر هوای فشرده با کمپرسورهای روغن کاری شده تولید می شود، یک فیلتر جداکننده روغن نیز باید در بالادست تجهیزات خشک کن تعبیه شود.
در بیشتر موارد، استفاده از فیلتر ذرات پس از خشک شدن جذب سطحی ضروری است. خشک کن های حرارتی فشرده سازی (HOC) را فقط می توان با کمپرسورهای بدون روغن استفاده کرد زیرا آنها گرما را در دماهای به اندازه کافی بالا برای بازسازی خشک کن تولید می کنند. نوع خاصی از خشک کن HOC، خشک کن جذبی درام چرخشی است.
این نوع خشک کن دارای یک درام چرخان است که با ماده خشک کن پر شده است. با این کار، یک بخش 1/4 با جریان جزئی هوای فشرده داغ (در دمای 130-200 درجه سانتیگراد) بازسازی می شود. سپس هوای احیا شده خنک می شود و چگالش قبل از برگشت هوا از طریق یک دستگاه اجکتور به جریان اصلی هوای فشرده تخلیه می شود.
بقیه سطح درام (سه چهارم) برای خشک کردن هوای فشرده که از پس کولر کمپرسور می آید استفاده می شود. خشک کن HOC از اتلاف هوای فشرده جلوگیری می کند و توان مورد نیاز برای چرخاندن درام محدود می شود. به عنوان مثال، یک خشک کن با ظرفیت 1000 لیتر در ثانیه تنها 120 وات برق مصرف می کند. علاوه بر این، هوای فشرده از بین نمی رود و فیلتر روغن و فیلتر ذرات مورد نیاز نیست.